ترانه : وقت رفتن
پارسیان / پارسا غلامی
روی خاک تنت افتاد وقت رفتن رسید
خوش به حال عاشقی که صورت ماه تورو دید
رد پای تو هنوز زنده اس کافیه نگاه کنی
کاش بشه دوباره عشق و با چشمات صدا کنی
وقتی فاصله ات زیاده پره درده دل من
توی اوج و سوز گرما بی تو سرده دل من
وقتی فاصله ات زیاده پره درده دل من
توی اوج و سوز گرما بی تو سرده دل من
مثل ابری که میباره دل من غم تو داره
تو فراموش بشی این دل کیو جای تو بزاره
اون نگاه و اون نشونی از تو مونده یادگاری
این قرار ما نبود که دلمو تنها بزاری
وقتی فاصله ات زیاده پره درده دل من
توی اوج و سوز گرما بی تو سرده دل من
وقتی فاصله ات زیاده پره درده دل من
توی اوج و سوز گرما بی تو سرده دل من
